Een kleinzoon (9 jaar) en zijn oma, ze is ongeneeslijk ziek.
Tranen. Het komt door die stomme losliggende plint, die papa drie jaar geleden al zou maken.
Daardoor struikelt hij. Nee, er is écht geen pijn.
Komt het dan doordat zijn broer weer zomaar zijn kamer inliep, zonder iets te vragen. Nee dat is het ook niet.
Hij weet zelf eigenlijk ook niet waarom. Maar ineens zijn ze er. Tranen aan beide kanten over zijn gezicht.
Nu denkt hij aan haar en dat ze doodgaat.
Hij wil bij haar zijn.
De zakdoek van opa doet zacht zijn werk. Maar die is ook al dood.
Er is geen houden meer aan. Ze stromen over zijn gezicht. Oma bellen?
Nee, nee, zo mag ze hem niet zien.
Ja gewoon maar even schuilen tegen mijn borst, zijn gezicht verstopt. Het vertrouwde geluid van zijn moeders hart dichtbij. Snot afvegen aan haar vest.
‘Wat betekenen tranen?’ vraag ik.
‘Om weer ruimte te maken van binnen.’
‘Ja. En wat nog meer?’
Twee opgehaalde schouders. ‘Zouden tranen kunnen vertellen hoe lief jij oma vindt?’
‘Misschien.’
‘Zou oma het fijn vinden om te weten hoe lief je haar vindt?’
‘Ja.’
We bellen, hij lacht door zijn tranen heen om oma die haar camera op het plafond gericht heeft, in plaats van op zichzelf.
“Wacht ff, dat rotding. Hee wat zie ik nou, een zakdoek.. Ben je ziek?”
Na een stilte, fluistert hij iets over verdriet.
“Ach lieverd, dat hoeft toch niet, ik ben er nog hoor!”
Stilte.
“Mam, als iemand verdrietig is omdat jij ziek bent, zou je dat dan willen weten of liever niet?” vraag ik, mijn zoon nog dicht tegen me aan.
“Oh jawel, want ik ben zelf ook zo vaak verdrietig..”
“klinkt misschien een beetje gek, maar zou je er ook een soort blij van worden, als je merkt dat de ander om jou geeft of zo?”
“Ja, ja precies, dat is het. En tranen kunnen dat ook vertellen. Ik bedoel, ik word er nooit knapper van, maar ze horen erbij."
Gegniffel.
“En lieve jongen, ik hou heel veel van jou en o jee nou moet ik ook huilen. Ik wou dat ik even bij je was om je te troosten.”
“Ik geloof dat dat laatste al gelukt is.”
Met een glimlach en een warm hart valt hij in slaap.
Foto: iStock
----------------------------------------------------------------------
Hoe begeleiden we kinderen die een groot verlies (gaan) meemaken? Dit is een thema waar wij (nogmaals) aandacht aan willen besteden, na het grote succes van de webinar van Tanja van Roosmalen over dit onderwerp. Hou onze website en nieuwsbrief in de gaten voor een nieuwe datum, waarschijnlijk in het najaar 2022.
Wil je weten welke webinars je kan volgen? Voor zorgverleners geaccrediteerd, maar voor andere geinteresseerden ook toegankelijk!): https://www.carend.nl/webinars