CAREND BLOG

Een Carend congres door de ogen van een vrijwilliger

Auteur: Eva Koenraadt, verpleegkundige in de wijk 18.11.2025

Nu ik na een lange dag op de bank zit met een kop thee, laat ik de dag rustig aan mij voorbijgaan. Wat een indrukken, wat een fijne mensen, wat een energie. Mijn hoofd vol verhalen en een warm gevoel.

Auteur: Wendy Tollenaar, verlies- en rouwtherapeut, POH-GGZ, uitvaartbegeleider en theatermaker 18.11.2025

Ze verdraagt geen mensen. Haar partner in huis is al een mens te veel. En zelf is ze ook te veel. Ze verdraagt zichzelf amper en brengt de dag veel in bed door. Soms is er een wandeling op ietsje betere dagen. Er is een leven geweest met op...

Auteur: Sander de Hosson, longarts 15.11.2025

Waken is zwaar. Het is liefde in haar puurste vorm – stil, onaf, soms pijnlijk oneerlijk. Een waakmand zegt: je hoeft het niet alleen te dragen. Ze nodigt uit tot aanraken, herinneren, verbinden. Ze maakt de dood weer een beetje menselijk.

Auteur: Afke Bohle, dochter en zus 10.11.2025

Met een bibberende hand, maar met ferme woorden schrijft ze dat zij, de moeder van Femke en Daan, toestemming geeft om hun gegevens in het archief van het ziekenhuis op te vragen.

Auteur: Melina van Scharrenburg, moeder en dochter 01.11.2025

Hoe leg ik haar uit dat ik het fijn vind om éénmaal per jaar mijn ouders, die gestorven zijn in het jaar voordat ze werd geboren, een plekje aan onze tafel te geven? Om er weer even bewust bij stil te staan, te herinneren, en ze even dichtb...

Auteur: Klara van Zuijdam, directeur / docent Touch for Care 29.10.2025

Toen ze kanker kreeg, is ze zó vaak aangeraakt. Onderzoeken, prikken, scans, operaties, chemo, oedeemtherapie… Op een gegeven moment wilde ze niet meer. Ze wilde niet meer aangeraakt worden. Maar het moest. Om het vol te houden heeft ze noo...

Auteur: Erik Huisman, kankerpatiënt & palliatief 29.10.2025

Je geeft je conditie nu een vijf en dat doe je over een maand ook en de maand erna weer, ook al kun je dan misschien meer. Het blijft altíjd een vijf ten opzichte van wat je wilt en verwacht, omdat je jezelf vergelijkt met wat je vroeger ko...

Auteur: Sander de Hosson, longarts. 20.10.2025

Het is niet klaar, dacht ik.
Dus bleef ik even. De woorden van de geestelijk verzorger echoden in mijn hoofd. Ik pakte een stoel en ging zitten.

Auteur: Caroline Perrée, partner 19.10.2025

Dat de dood al in de buurt was, dat zag ik dus niet. Daar pieker ik soms nog over: dat ik er met mijn neus bovenop zat, en het (juist daarom?) niet zag.

Auteur: Irma Vandeveen, zorgvrijwilliger hospice 14.10.2025

Hij is een heer van stand, in zijn werkzame leven directeur, die bij alle maaltijden netjes gekleed aan tafel verschijnt. Zij is een volkse dame die haar kunstgebit voor het gemak maar thuis heeft achtergelaten, want het past toch niet meer...