CAREND BLOG

De laatste lach

Auteur: R. H. Hammer 13.06.2022

U begrijpt niet wat er gaat komen, u begrijpt al heel lang niet wat er met u is en waarom u dingen vergeet. Dat is misschien het kleine beetje genade wat de ziekte die u heeft nog wel heeft. Het ontneemt u wie u was en dwingt u tot een schi...

Auteur: Afke Bohle, dochter 11.06.2022

Die eerste periode was er schrik, verdriet en veel bezoek. Als ik mijn moeder probeerde te bellen, was de lijn vaak bezet en als ik langskwam loste ik meestal een vriendin, kennis of familielid af. Haar huis stond vol met kaarten en bloemen...

Auteur: Een dochter 04.06.2022

De huisarts stelt mijn moeder gerust. Er is weinig veranderd sinds hij haar de laatste keer zag. Er is nog tijd genoeg om leuke dingen te doen, hij stelt voor om bijvoorbeeld een weekendje weg te gaan. Moet ik nu zeggen dat mijn moeder het...

Auteur: Ylka Kolken, dochter 25.05.2022

Naast praktische dingen die mijn hoofd al af en toe doen overspoelen is er nog de relatie met papa. Langzaam begint het besef te komen dat hij weggaat. Maar nog steeds durf ik niet aan die rouw gevoelens te komen. Ik verlang naar zekerheid...

Auteur: Sander de Hosson 25.05.2022

Met ingehouden adem loop ik ver na reguliere werktijd, precies op het afgesproken tijdstip, naar de longafdeling, waar een van mijn patienten op mij ligt te wachten. Ik herhaal de vraag die mij al dagenlang een groot deel van mijn nachtrust...

Auteur: Ton in ‘t Veen, partner en mantelzorger 20.05.2022

In die ene seconde staat de wereld stil. Hester is mijn vrouw en 55 jaar oud. Ze heeft gevorderde dementie. Ik sta letterlijk te boarden voor het vliegtuig in Amerika om terug te vliegen naar Nederland en stap uit de rij, terwijl nadrukkeli...

Auteur: Laurien Kanis, verpleegkundige 13.05.2022

Ik zie de angst in haar ogen. Ze weet dat vandaag het moment is waarop haar behandeling gestaakt gaat worden. De arts vertelt haar dat ze 'in slaap gebracht zal worden'. Er zal begonnen worden met palliatieve sedatie. Ze wil graag nog afsc...

Auteur: Alie van der Laan, vrijwilliger hospice 08.05.2022

Een paar dagen later zit ik op een krukje naast haar bed. Het voelt telkens als een voorrecht om voor even toegelaten te worden tot haar innerlijke wereld. Het zijn kwalitatieve momenten als ze haar leger even laat rusten in de berm. Soms d...

Auteur: Sander de Hosson 07.05.2022

"Dit had ze niet gewild. Zo had ze het niet gewild." De dochter staat huilend in de deuropening van de ziekenhuiskamer.

Auteur: Sander de Hosson 02.05.2022

Soms is de hulp van mensen die 'zomaar even helpen zo fijn'. Zoals dat voorval waarin volstrekt onbekenden snappen waarom het midden in de nacht verplaatsen van een koppelbed zo belangrijk is.