CAREND BLOG

Je bent nog zo dichtbij [Allerzielen]

Auteur: Afke Bohle 02.11.2022

Het gebeurt niet tijdens het terugkijken van de uitvaart. Het gebeurt als ik de deur open en haar schoenen onder de kapstok zie staan.

Auteur: Afke Bohle, dochter en redacteur van de website van Carend 01.11.2022

Langzaam dringt het tot me door. Het zwijgen van mijn vader was geen bewuste keuze, maar een overlevingsstrategie.

Auteur: Alie van der Laan, dochter en vaste columnist van Carend 29.10.2022

Als de laatste uren aanbreken verliest de Parkinson zijn kracht. Het masker van haar ziekte zakt van haar gezicht. Langzaam komt er ruimte voor haar vrijheid. Column van hospicevrijwilliger én dochter Alie van der Laan.

Auteur: Anne, stiefdochter 25.10.2022

Zeven uur heeft het geduurd voor de pomp er was. Zeven lange uren waarin we nog geprobeerd hebben je een pil oxycodon te geven. Je kon niet meer slikken dus een glaasje water om hem weg te spoelen mochten we je niet geven. Die pil heeft ure...

Auteur: Sascha Groen heeft MS, is partner van Anjo (die ALS heeft), auteur en illustrator 22.10.2022

Onze rit duurt inmiddels ruim vijf jaar. Soms rijden we ineens heel snel en knijp ik mijn ogen dicht, klaar voor de impact, handen vasthoudend. Soms lijkt het alsof we ineens een slinger naar links hebben gemaakt. We rijden langs de rand. I...

Auteur: Marieke Zwart, coördinator hospice 18.10.2022

Op de ochtend van zijn euthanasie komen de kinderen op bezoek. Zij weten niet dat dit de laatste keer is dat er geknuffeld kan worden met papa. Hun moeder zal de kinderen na de euthanasie vertellen dat papa is overleden. Ik ben erbij aanwez...

Auteur: Brigitte, verpleegkundige hospice 14.10.2022

Ze hield van rozen en de hele tuin stond er vol mee. Toen ze stierf kocht hij een groot boeket met rozen en legde dat op haar kist. Hij beloofde haar goed voor de rozen te zorgen in de tuin. Terwijl hij vertelt over zijn Elena, glinsteren z...

Auteur: Afke Bohle - dochter 11.10.2022

Ik kan de weg naar het nieuwe ziekenhuis inmiddels dromen. Net als vroeger in mijn jeugd, toen mijn vader ziek was en uiteindelijk overleed. De geur van verse koffie, de smaak van de gevulde koeken, de deinende heliumballonnen in de kiosk,...

Auteur: Gertjan Zwart, anesthesioloog en consulent palliatieve zorg 04.10.2022

Ongeneeslijk ziek zijn. Wij van de medische mensenwereld vinden dat we elkaar daarin volledig dienen te informeren. De patiënt heeft er “recht” op, omdat shared decision making alleen zo kan. Een column van anaesthesist Gertjan Zwart over...

Auteur: Cynthia Poen, auteur en verpleegkundige 30.09.2022

Ik ben dol op het leven, verliefd bijna, elke dag is er zoveel moois om mijn bed voor uit te stappen. Maar ik heb dan ook een prachtleven, rijk, door alle liefde die er in leeft. Toch praat ik over de dood, met de liefste, vertel ik hem wat...